زخم عفونی

عفونت زخم وقتی رخ می دهد که میکروب هایی مانند باکتری ها در پوست آسیب دیده یک زخم رشد می کنند.

علائم می تواند شامل افزایش درد، تورم و قرمزی باشد. عفونت های شدیدتر ممکن است باعث حالت تهوع ، لرز یا تب شود.
ممکن است فرد بتواند عفونتهای جزئی زخم را در خانه درمان کند. با این حال، افراد مبتلا به عفونت زخم شدید یا مداوم بیشتر باید به دنبال مراقبت پزشکی باشند.
در این مقاله، نحوه پیشگیری، تشخیص و درمان زخم آلوده را شرح می دهیم. ما همچنین عوامل خطر، عوارض، مراجعه به پزشک و معالجه پزشکی را پوشش می دهیم.

چگونه عفونت زخم را تشخیص دهیم؟

معمولاً افراد با اطمینان می توانند زخمهای کوچک مانند بریدگی و خراش های جزئی را در خانه درمان کنند. با مراقبت مناسب، بیشتر زخم های کوچک به تدریج بهبود می یابند تا زمانی که به طور کامل بهبود یابد.
اگر زخم آلوده شود، به جای بهترشدن می تواند بدتر شود.

هر گونه درد، قرمزی و تورم به طور معمول شدت می یابد.

عفونت های زخم همچنین می تواند منجر به علائم دیگری مانند:

• گرم شدن پوست اطراف زخم
• ترشحات زرد یا سبز ناشی از زخم
• بوی نامطبوع زخم
• لکه های قرمز روی پوست اطراف زخم
• تب و لرز
• درد
• حالت تهوع
• استفراغ

درمان زخم های عفونی در خانه

افراد مبتلا به عفونت خفیف یک زخم کوچک ممکن است بتوانند زخم را در خانه درمان کنند. با این حال ، عفونت های شدیدتر زخم نیاز به توجه فوری پزشکی ، به ویژه مواردی دارد که همراه با علائم دیگر، مانند تب، احساس ناخوشایند یا ترشحات و لکه های قرمز ناشی از زخم ایجاد می شود.
برای درمان زخم آلوده در خانه، این مراحل را دنبال کنید.

• قبل از شروع، از تمیز بودن تمام تجهیزات لازم اطمینان حاصل کنید. به عنوان مثال ، در هنگام استفاده از موچین ، ابتدا آنها را با مالیدن الکل تمیز کنید.
• دستها را با صابون و آب گرم بشویید، سپس آنها را خشک کنید.
• زخم را با جاری شدن آب گرم روی آن برای چند دقیقه تمیز کنید. برای تمیز کردن پوست اطراف از آب گرم و صابون استفاده کنید، اما از صابون در زخم خودداری کنید.
• اطمینان حاصل کنید که هیچ جسم خارجی مانند شیشه یا شن در زخم وجود ندارد. برای از بین بردن مواد خارجی، یا از موچین استفاده کنید یا با پارچه ای نرم و مرطوب، زخم را به آرامی و مالش دهید.
• در صورت تمایل، یک لایه نازک از پماد ضد عفونی کننده یا گاز وازلینه را برش دهید و روی ضایعات بگذارید.
• اجازه دهید پوست قبل از پوشانده شدن با گاز یا بانداژ، هوا بخورد. معمولاً نیازی به پوشاندن برش های جزئی و ضایعات نیست.

نحوه جلوگیری از عفونت زخم

تمیز کردن و محافظت از زخم می تواند خطر عفونت را کاهش دهد.

پس از پاره شدن برش یا خراش جزیی، شخص باید:

1. بلافاصله با جاری شدن آب تمیز روی آن برای چند دقیقه زخم را بشویید.
2. سپس پوست اطراف زخم را با آب گرم و صابون تمیز کنید.
3. اگر استفاده از آب تمیز امکان پذیر نیست، زخم را با دستمال مرطوب الکل درمان کنید.
4. اجازه دهید پوست خشک شود.
5. پماد ضد عفونی کننده را روی زخم بمالید.
6. با استفاده از گاز و یا پانسمان مناسب دیگری از آسیب دیدگی محافظت کنید.
7. افرادی که دارای زخم های بزرگتر یا خونریزی بیش از حد هستند، نیاز به معالجه پزشکی دارند.
8. یک کارشناس زخم می تواند زخم را برای جلوگیری از عفونت و سایر عوارض درمان کند.
9. مبتلایان به نیش حیوانات یا زخمهای ناشی از اشیاء کثیف یا زنگ زده ممکن است در معرض ابتلا به کزاز قرار داشته باشند و همچنین باید به دنبال مراقبت پزشکی باشند. یک متخصص بهداشت و درمان می تواند زخم را تمیز کرده و در صورت لزوم از آن محافظت کند.
10. کزاز یک وضعیت بالقوه کشنده است که با ورود برخی باکتری ها به بدن و آزاد کردن سموم روی اعصاب آزاد می شود. علائم کزاز می تواند شامل اسپاسم دردناک عضلات، و تب باشد.

 

عوامل خطر در درمان زخم عفونی

با ورود باکتری ها به زخم و شروع به تکثیر، برش ها، چرا ها و سایر شکستگی های پوستی می توانند آلوده شوند. این باکتری ها ممکن است از پوست اطراف، محیط خارجی یا جسمی که باعث ایجاد صدمه شده باشد، حاصل شود.
پاک کردن و محافظت صحیح از زخم برای کاهش خطر عفونت بسیار مهم است.

اگر عفونت زخم بیشتر باشد:

• زخم بزرگ و یا عمیق است، یا دارای لبه سفید است
• خاک یا ذرات خارجی وارد زخم شدند
• علت زخم نیش گرفتن از حیوان یا شخص دیگر بود
• علت زخم جراحتی بود که به یک جسم کثیف ، زنگ زده یا آلوده وارد می شد

برخی از شرایط بهداشتی و عوامل محیطی نیز می توانند خطر عفونت را افزایش دهند. این شامل:

• دیابت
• گردش خون ضعیف
• سیستم ایمنی ضعیف مانند افرادی که مبتلا به HIV هستند یا افرادی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن مصرف می کنند
• به عنوان مثال ، عدم تحرک در افرادی که بیشتر وقت خود را در رختخواب می گذرانند
• پیشرفت سن – بزرگسالان مسن بیشتر در معرض خطر عفونت زخم هستند
• کمبودهای مغذی و ویتامین

 

عوارض زخم های عفونی

اگر فردی برای عفونت زخم معالجه نکند ، می تواند این عفونت در سایر نقاط بدن نیز گسترش یابد، که ممکن است منجر به عوارض جدی شود، از جمله:

سلولیت

سلولیت یک عفونت از لایه ها و بافت های عمیق تر پوست است و می تواند باعث تورم ، قرمزی و درد در ناحیه آسیب دیده شود. علائم دیگر می تواند شامل تب ، سرگیجه و حالت تهوع و استفراغ باشد.

پوکی استخوان

پوکی استخوان یک عفونت باکتریایی استخوان است و علائم آن شامل درد ، قرمزی و تورم در ناحیه آلوده است. خستگی و تب علائم دیگری است که ممکن است مبتلایان به استئومیلیت را تحت تأثیر قرار دهد.

سپسیس

سپسیس یک واکنش ایمنی شدید است که گاهی اوقات با ورود یک عفونت به جریان خون ممکن است رخ دهد. سپسیس می تواند منجر به نارسایی اندام های متعدد شود و تهدید کننده زندگی است. براساس CDC ، تقریباً ۲۷۰،۰۰۰ نفر در ایالات متحده هر سال بر اثر سپسیس می میرند.

فاشیای گره دهنده نوعی بیماری نادر است که در هنگام گسترش عفونت باکتریایی در بافتی به نام آستر فیشال که در اعماق پوست قرار دارد رخ می دهد. فاشیلیت نکست آور یک اورژانس پزشکی است که باعث آسیب و درد شدید پوست می شود و می تواند در سراسر گسترش یابد.

 

درمان انواع زخمها با روشهای نوین

سلام

دوستان و همراهان عزیز این وبلاگ جهت اموزش به بیماران و همراهان راه اندازی شده است.

دوستان جهت ویزیت حضوری بیمارانشون در منزل در شیراز تماس بگیرند.

۰۹۰۱۶۴۷۴۴۱۱ نبی

سوریازیس و انچه در باره سوریازیس باید بدانید‌

هر از گاهی پوست انسان ممکن است دچار خشکی شده و کمی پوسته پوسته شود. این شرایط معمولا به راحتی و با استفاده از لوسیون و کرم های مرطوب کننده، تغییر صابون ها یا مواد شوینده مورد استفاده، یا پرهیز از آلرژن های پوست مانند نیکل و برخی مواد نگهدارنده بهبود می یابد. اما اگر با وصله های سخت، دردناک و خارش‌دار پوست که از بین نمی روند، مواجه هستید، شرایط متفاوت خواهد بود زیرا ممکن است به سوریازیس مبتلا شده باشید.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پریونشن"، سوریازیس یک بیماری خودایمنی مزمن است که به تجمع سلول های پوست منجر می شود. این تجمع موجب شکل گیری وصله هایی سخت می شود که اغلب پوسته پوسته، قرمز رنگ و ملتهب هستند. سوریازیس می تواند هر بخشی از بدن انسان را تحت تاثیر قرار دهد، اما بیشتر در پشت آرنج ها و زانوها، پوست سر، کمر، صورت، کف دست ها و پاها ظاهر می شود.

ابتلا به سوریازیس می تواند در هر زمان از زندگی انسان رخ دهد، اما به طور معمول برای نخستین بار بین 15 تا 30 سالگی یا 50 تا 60 سالگی بروز می کند. بیشتر بیماران دارای سوریازیس خفیف تا متوسط هستند، اما 20 درصد مردم از سوریازیس متوسط تا شدید رنج می برند، به این معنی که بیماری بیش از پنج درصد از سطح بدن را درگیر می کند.

هم مردان و هم زنان از هر نژادی می توانند به سوریازیس مبتلا شوند. انواع مختلفی از سوریازیس وجود دارند، اما شایع‌ترین نوع آن که 80 تا 90 درصد بیماران مبتلا را تحت تاثیر قرار می دهد به نام سوریازیس پلاک شناخته می شود.

سوریازیس واگیردار نیست. از این رو، اگر راش پوستی به طور تصادفی با بدن فرد دیگر تماس داشته باشد یا فردی دیگر آن را لمس کند، نگرانی بابت سرایت بیماری وجود نخواهد داشت. اما ظاهر راش های ناشی از سوریازیس می تواند ناخوشایند باشد و اگر در بخشی از بدن که در معرض دید عموم قرار دارد، ایجاد شود می تواند موجب احساس خجالت در بیمار شود.

دلایل سوریازیس چه چیزهایی هستند؟

ما هنوز به طور دقیق نمی دانیم چه چیزی موجب بروز سوریازیس می شود. آنچه می دانیم این است که سلول های سفید خون به نام سلول های T که به عنوان بخشی از سیستم دفاعی بدن انسان در نظر گرفته می شوند، به اشتباه فکر می کنند که بدن شما مورد هجوم قرار گرفته است. بر همین اساس، این سلول ها تولید پروتئین هایی را آغاز می کنند که التهاب را افزایش می دهند.

به واسطه این اقدام پیش التهابی، سلول های پوست (کراتینوسیت ها) با تکثیر دوباره به این شرایط واکنش نشان می دهند. اما پوست قدیمی نمی تواند به اندازه کافی سریع از بین برود. بر همین اساس، تجمع سلول های پوست موجب تشکیل پلاک ها می شود. برای فردی که به سوریازیس مبتلا نیست، اپیدرم (لایه خارجی پوست) هر 28 روز یک بار تجدید می شود. برای یک بیمار مبتلا به سوریازیس، این روند هر هفت روز رخ می دهد.

برخی عوامل که کارشناسان معتقدند ممکن است خطر شعله‌ور شدن بیماری را افزایش دهند در ادامه فهرست شده اند. در شرایطی که آنها دلایل قطعی سوریازیس نیستند، اما بسیاری از آنها طی روند درمان قابل اصلاح هستند تا علائم بیماری زیر کنترل قرار بگیرند.

- عفونت ها

- استرس

- برخی داروها

- خشکی پوست

- آسیب دیدگی پوست یا آفتاب سوختگی

- سیگار کشیدن

- مصرف الکل

- کمبود ویتامین D

انواع سوریازیس کدام اند؟

سوریازیس پلاک (Plaque psoriasis) شایع‌ترین نوع این بیماری است و با ضایعات پوستی قرمز یا صورتی رنگ که با پوسته های نقره ای پوشیده شده اند، قابل تشخیص است.

سوریازیس خال خال (Guttate psoriasis) موجب شکل گیری زخم های کوچک و قرمز رنگ می شود که تنه، بازوها، و پاها را پوشش می دهند. این دومین نوع شایع سوریازیس است.

سوریازیس معکوس (Inverse psoriasis) در قسمت هایی که پوست تا می شود مانند زیر بغل، پشت زانوها، زیر پستان ها، باسن یا کشاله ران ایجاد می شود.

سوریازیس کورک‌دار (Pustular psoriasis) شکلی نادر از این بیماری است که موجب بروز تاول های ریز حاوی چرک می شود.

سوریازیس اریترودرمیک (Erythrodermic psoriasis) بسیار نادر، اما بسیار جدی است. این نوع از سوریازیس 75 درصد سطح بدن را پوشش داده و موجب ورق ورق شدن پوست می شود.

علائم سوریازیس چه چیزهایی هستند؟

سوریازیس می تواند در هر قسمت از بدن رخ دهد، اما شایع‌ترین نوع این بیماری یعنی سوریازیس پلاک روی آرنج ها، زانوها، و/یا پوست سر شکل می گیرد. از علائم سوریازیس می توان به موارد زیر اشاره کرد:

وصله های پوستی که صورتی یا قرمز رنگ هستند و پوسته های نقره ای رنگ روی آنها را فرا گرفته اند. آنها ممکن است خارش‌دار یا دردناک باشند و از نظر ظاهری شبیه به سوختگی یا جراحت پوستی باشند. بلند کردن پلاک می تواند با خونریزی همراه باشد. این وصله ها به طور معمول متقارن هستند، به این معنی که اگر در یک سمت بدن ظاهر شوند، اغلب در سمت دیگر و در قسمتی مشابه وصله ای دیگر ظاهر می شود.

ناخن های بدشکل. این امکان وجود دارد که نشانه های سوریازیس را روی ناخن های خود نیز شاهد باشید. بدشکلی ناخن ها، ناهمواری روی ناخن ها، یا لکه های روغنی زیر ناخن که می تواند موجب تغییر رنگ ناخن شود از آن جمله اند.

تغییرات دهانی. بیمار مبتلا به سوریازیس ممکن است با آنچه که زبان هندسی نامیده می شود مواجه شود. در این شرایط به نظر می رسد اشکال هندسی روی زبان شکل گرفته اند.

سوریازیس چگونه تشخیص داده می شود؟

به طور معمول، اگر به سوریازیس پلاک مبتلا شده باشید، متخصص پوست تنها با نگاه کردن به پوست و دریافت سابقه پزشکی کامل از شما آن را تشخیص خواهد داد. انتظار می رود پزشک پرسش های بسیاری درباره علائم و این که چه مدت است آنها را تجربه می کنید، داروهایی که مصرف کرده اید، سبک زندگی، سابقه خانوادگی شما، و ... مطرح کند. گاهی اوقات ممکن است برای تجزیه و تحلیل بیشتر و تایید ابتلا به سوریازیس به نمونه برداری نیاز باشد.

آرتریت سوریاتیک چیست؟

از هر 10 نفر مبتلا به سوریازیس، 4 نفر به آرتریت سوریاتیک مبتلا می شوند که تورم، سفتی، حساسیت، و درد مفاصل را در پی دارد. به طور معمول، شدت آرتریت سوریاتیک صبح ها بیشتر است، بر خلاف استئوآرتریت (آرتروز) که با گذشت زمان در طول روز شرایط آن بدتر می شود.

متاسفانه، بیماران مبتلا به سوریازیس در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به شرایط جدی و گاهی اوقات مرگبار دیگر مانند چاقی، افسردگی، و بیماری قلبی عروقی (حمله قلبی، سکته مغزی) قرار دارند.

درمان های رایج برای سوریازیس چه چیزهایی هستند؟

سوریازیس یک شرایط مزمن است و اگر به آن مبتلا شوید احتمالا در طول زندگی همراه شما خواهد بود. در حال حاضر، درمانی برای این بیماری وجود ندارد. اما خبرهای خوبی نیز وجود دارند. علائم سوریازیس می توانند با گذشت یمان ظاهر شده و از بین بروند و روش های درمانی مختلفی که به تسکین علائم کمک می کنند نیز وجود دارند.

درمان های رایج سوریازیس شامل موارد زیر می شوند:

داروهای موضعی، مانند کرم های استروئیدی، آنالوگ ویتامین D، یا ترکیبی از آنها

داروهای خوراکی، از جمله اپرمیلاست، آیتورتین، متوترکسات و سیکلوسپورین

لیزر یا نور درمانی

روش های بیولوژیک

انواع زخم بسته و اقدامات لازم در درمان زخم بسته

🔰انواع زخم بسته                                         کارشناس درمان زخم؛عباس نبی

🌟به طور کلی زخم‌های بسته به ۲ نوع
۱- کوفتگی
۲-له‌شدگی
 تقسیم می‌شوند.
👈در کوفتگی معمولا محل آسیب‌دیده ورم کرده و رنگ پوست کبود می‌شود. در این نوع آسیب معمولا بافت‌های زیرین پوست، صدمه زیادی نمی‌بینند،
👈 اما در له‌شدگی، بافت‌های زیرین پوست بشدت صدمه‌دیده و در ناحیه آسیب‌دیده علاوه بر تورم، درد شدیدی ایجاد شده و ممکن است در زیر پوست، لخته خون تشکیل شود.

🔰اقدامات لازم زخم بسته

☄۱- معمولا کوفتگی‌های خفیف احتیاج به درمان ندارد، اما برای کاهش درد و تورم کوفتگی‌های شدید و له‌شدگی می‌توانید از کمپرس آب سرد یا یخ استفاده کنید.

☄کمپرس آب سرد: یک حوله یا دستمال را در آب سرد فرو ببرید سپس آن را درآوردید و به حدی بفشارید تا فقط مرطوب شود و در آخر آن را روی محل ضرب‌دیده بگذارید.

☄کمپرس کیسه یخ: نصف یک کیسه پلاستیکی را پر از کیسه‌های یخ کنید. هوای کیسه را خالی و سر آن را محکم گره بزنید. دور آن یک لفاف پارچه‌ای نازک بپیچید و آن را هر ۲ تا ۳ ساعت به مدت ۲۰ دقیقه روی محل آسیب‌دیده قرار دهید.

☄کمپرس سرد رگ‌های ناحیه آسیب‌دیده را منقبض و همان‌قدر که درد و اسپاسم را کم می‌کند به کاهش ورم و التهاب نیز کمک می‌کند.

☄۲ ـ بهتر است همزمان یا بعد از کمپرس سرد با اعمال فشار مستقیم مثلا بستن یک باند نواری کشی روی محل آسیب‌دیده از خونریزی داخلی بافت‌های زیرین پوست جلوگیری کنید.

☄۳ ـ عضو آسیب‌دیده را ۲۰ سانتی‌متر بالاتر از سطح قلب نگه دارید تا جریان خون در آن ناحیه کاهش یابد و درد و تورم برطرف شود.

          کارشناس درمان زخم:عباس نبی         09016474411

مداوای زخم بسته

🔰چگونگی مداوای یک زخم بسته
closed wounds

⚠️فرض کنید همسر شما در حالی که می‌لنگد و درد دارد وارد خانه می‌شود. او می‌گوید که در محل کار جسم سختی روی پای راستش افتاده است. شما در حالی که نگران شده‌اید از او می‌خواهید که محل ضرب‌دیده را نشان دهد. در محل ضرب‌دیده یک تورم وسیع و کبودی پوست مشاهده می‌کنید. در این زمان بهترین اقدام برای کاهش درد و تورم و التیام سریع چیست؟


✅علائم فوق نشان‌دهنده ایجاد یک زخم بسته است. زخم بسته به آسیبی گفته می‌شود که یک شیء غیرنافذ که نوک‌تیزی نداشته باشد به سطح بدن ضربه وارد کند. در این هنگام پوست سالم باقی‌مانده و پاره نمی‌شود، اما بافت‌ها و رگ‌های خونی زیر آن آسیب‌دیده و باعث خونریزی داخلی در قسمت زیر آن ناحیه می‌شود. البته به یاد داشته باشید زخم‌های بسته ممکن است با آسیب‌های مخفی مانند شکستگی یا آسیب به اعضای داخلی بدن همراه باشد که در صورت وخامت حال حتما باید مصدوم توسط پزشک معاینه شود.

کارشناس درمان زخم :عباس نبی          ۰۹۰۱۶۴۷۴۴۱۱

نوروپاتی حسی

🔅نوروپاتی حسی🔅

✔تهیه کننده:عباس نبی

✅اعصاب حسی پیامهای عصبی مربوط به لمس ،موقعیت فشار،درجه حرارت و درد را بصورت حس لمس خفیف یا درد ایجاد شده هنگام گذاشتن پا بر روی جسم تیز منتقل میکند بنابراین آسیب به این اعصاب حسی نشانه های بالینی گوناگونی را ایجاد میکند.

✅بیمارانی که مبتلا به آسیب اعصاب حسی هستند معمولا قادر به هماهنگی حرکات پیچیده همانند راه رفتن یا برقراری تعادل با چشمان بسته نیستند و در خطر بالای سقوط نیز هستند.

🔅پاراستزی فرم بسیاردردناک نوروپاتی حسی است🔅

✅اعصاب آسیب دیده درد شدیدی تولید میکنند که بصورت احساس گزگز ،سوزن سوزن شدن،شوک الکتریکی ،سوختگی یا فرو کردن چاقو توسط بیمار توصیف میگردد.
افرادی که پاراستزی دارند بطور مکرر شکایت از دردی دارند که هنگام شب بدتر میشود.

✅آن ها همچنین ممکن است دچار خارش شدید،افزایش حساسیت به محرکهای طبیعی بدون درد،مثلا احساس آزار دهنده لمس ملحفه در خواب،
و یا پاسخ اغراق امیز و غیرطبیعی به محرک دردناک را گزارش دهند.
 مبتلایان به پاراستزی   با مراجعه به نورولوژیست و تجویز داروهای ضد تشنج  مانند🔅 گاباپنتین یا پری گابالین🔅 همراه است

✅نوروپاتی حسی همچنین با آتاستازی یا از بین رفتن حس درک موقعیت است که به ترتیب موجب زخم های نوروپاتیک و افزایش خطر سقوط میشود.
افرادی که مبتلا به اتاستازی پیشرونده هستند بی حسی را از انتهای اندام تجربه کرده و به تدریج به سمت بالا کشیده میشود.
نوروپاتی حسی بیشتر در مسیر جوراب و دستکش رخ میدهد بیمار فکر میکند دستکش و جوراب پوشیده در صورتیکه نپوشیده است.

✅قابلیت تشخیص تروما های کوچک و در ادامه بزرگ و کفش تنگ و تاول و وجود جسم خارجی در کفش را ندارند.
✅ممکن است این افراد بر روی سوزن و یا شیشه تیز پا گذاشته اما حسی نداشته باشند
✅ممکن است دچار سوختگی شدید گردند اما حسی نداشته باشند.

           کارشناس درمان زخم:عباس نبی   تلفن تماس: [phone]

چرا پای بیماران دیابتی زخم میشود؟

❓چرا پای بیماران دیابتی زخم می شود؟

✅یکی از عوارض دیررس بیماری دیابت نوروپاتی یا گرفتاری اعصاب است .شیوع این عارضه در بیماران دیابتی بین ۱۲ تا ۵۰ درصد ذکر شده است.

✔️شدت نوروپاتی با سن، طول مدت ابتلا به دیابت و چگونگی کنترل قند خون ارتباط دارد.

❌نوروپاتی به چندین شکل در بیماران دیده می شود ، شایع ترین فرم آن به صورت گرفتاری حس در پا می باشد که ممکن است به صورت درد، سوزن سوزن شدن و یا مور مور شدن در پاها بروز نماید و یا به صورت از بین رفتن حس درد و حرارت و حس درک موقعیت پا (عمق شعوری) تظاهر کند.
✅درک ارتعاشات کاهش یافته به طوری که آستانه درک ارتعاشات دیاپازون در اندام تحتانی افزایش یافته و احتمال ایجاد زخم بدون درد در پا را زیاد می کند.
✅از طرفی به علت گرفتاری اعصاب خودکار (سمپاتیک و پارا سمپاتیک) تعریق پا کاهش یافته و با گرفتاری اعصاب حرکتی ناحیه غضلات پا ضعیف و ناتوان می شود.
✅مجموعه عوامل فوق همرا با آترواسکلرزه عروق و کاهش خون رسانی پا عمده ترین علل مساعد کننده پای دیابتی برای بروز زخم می باشد.
❌عدم کنترل دیابت، دفاع بدن در برابر میکروب ها و ترمیم زخم را نیز مختل می کند.

درمان زخم پا در فرد مبتلا به دیابت(عباس نبی)

در تمام این بیماران باید برای مدتی از آنتی بیوتیک تزریق و سپس خوراکی استفاده کرد. از انواع اعمال جراحی برای کمک به بهبود این زخم ها استقاده میشود که مهمترین آنها عبارتند از

در صورتیکه زخم کوچک باشد پزشک معالج بافت های مرده زخم را با عمل جراحی خارج کرده و سپس در روزها و هفته های بعد زخم پانسمان میشود تا بتدریج بافت جدید در ناحیه تشکیل شده و زخم بسته شود. این درمان در مواردی که وضعیت عروق پا خوب بوده و مشکل پا بیشتر عصبی است بهتر جواب میدهد
در زخم های بزرگ و یا در کسانی که پزشک معالج با بررسی های بیشتر متوجه میشود وضعیت عروقی پای آنها ناکافی است معمولا اقدام به قطع قسمتی از پا (آمپوتاسیون) که زخم در آن قرار دارد میشود.
در مواردی که نارسایی عروقی پا زیاد است بسته به تصمیم پزشک ممکن است از اعمال جراحی استفاده شود تا جریان خون پا بیشتر شود. آنژیوپلاستی، تعبیه استنت و یا بای پس بین شریان رانی و شریان پا ممکن است بتواند به افزایش جریان خون پای بیمار کمک کند.

البته امروزه با ظهور روشهای نوین درمان زخم،درمان زخمها تا حد زیادی افزایش یافته و به کاری آسان و ممکن تبدیل شده است.

کارشناس درمان زخم و استومی:عباس نبی   تلفن تماس:[phone]

زخم پای دیابتی چه علائمی دارد؟؟؟

زخم های پای افراد دیابتی معمولا بدون درد بوده و در مناطقی هستند که پوست آنها بشدت ضخیم شده و پینه بسته است. نوک انگشت شست، قاعده و کنار خارجی انگشت کوچک، زیر انگشت وسط، پاشنه پا، لبه خارجی پا و زیر پنجه پا از مناطق مستعد به زخم هستند.
این زخم ها ممکن است همراه با تورم موضعی، قرمزی، ترشح چرک باشند. به علت فعالیت میکروب های بیهوازی زخمهای پای فرد دیابتی معمولا بسیار بدبو هستند.

گاهی اوقات اختلال عروقی و کاهش خونرسانی به پا حتی بدون ایجاد زخم هم موجب مردن و سیاه شدن و به اصطلاح نکروز قسمتی از پا میشود. این نکروز معمولا در انگشتان پا ایجاد میشود.

تعریف زخم؟و انواع آن.

ایجاد هر گونه شکاف و از بین رفتن پیوستگی بافتهای بدن چه در داخل و چه در سطح خارجی بدن را زخم می‌نامند. به عبارت دیگر هر گونه صدمه به نسج نرم را زخم گویند.( نسج نرم در بدن شامل پوست ، عضلات ، عروق خونی و اعصاب می‌باشد)

زخمها بطور کلی شامل زخمهای  باز و بسته میباشد و شامل زخمهای دیابتیک ،زخم بستر،سوختگی،زخم جراحی و ... می باشد